کاربرد اوزون درمانی در درمان بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا

اوزون درمانی در 65 بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا: یک درمان موثر
هدف: فیبرومیالژیا یک اختلال مزمن با علائم بسیار پیچیده است. اگرچه درد شدید عمومی به عنوان علامت اصلی بیماری در نظر گرفته می شود، بسیاری از علائم مرتبط دیگر، به ویژه خواب غیر ترمیمی، خستگی مزمن، اضطراب و علائم افسردگی نیز نقش مرتبطی در درجه ناتوانی مشخصه بیماری دارند. اوزون تراپی که برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها استفاده می شود و به نظر می رسد به ویژه در درمان بسیاری از بیماری های مزمن مفید باشد، تصور می شود که با اعمال استرس اکسیداتیو خفیف، گذرا و کنترل شده ای عمل می کند که باعث افزایش تنظیمی می شود.

سیستم آنتی اکسیدانی و تعدیل سیستم ایمنی. با توجه به این مکانیسم‌های عمل، این فرضیه مطرح شد که اوزون‌تراپی می‌تواند در مدیریت فیبرومیالژیا مفید باشد، جایی که درمان‌های به کار رفته اغلب بی‌اثر هستند.

بیماران و روش‌ها: شصت و پنج بیمار مبتلا به فیبرومیالژیا، طبق تعریف کالج روماتولوژی آمریکا (آرتریت روماتولوژی 1990؛ 33: 160-172)، در کلینیک MEDE (Sacile، پوردنون، ایتالیا) از فوریه 2016 تا اکتبر 2018. ماده 55 و مرد 10 نفر بودند. محدوده سنی بین 30 تا 72 سال و زمان تشخیص فیبرومیالژیا بین 0.5 تا 33 سال بود. طبق پروتکل‌های SIOOT (انجمن علمی اوزون‌تراپی اکسیژن)، دو بار در هفته به‌مدت یک ماه و سپس دو بار در ماه به‌عنوان درمان نگهدارنده، درمان با تزریق خودکار خون در 55 بیمار و با تزریق ازن رکتوم در 10 بیمار انجام شد.

نتایج: ما بهبود قابل توجهی (بیش از 50٪ علائم) را در 45 بیمار (70٪) پیدا کردیم. هیچ بیمار عوارض جانبی مهمی را گزارش نکرد. در نتیجه، طبق دانش ما، این بزرگترین مطالعه در مورد بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا تحت درمان با اوزون درمانی است که در ادبیات گزارش شده است و نشان می دهد که اوزون درمانی یک درمان موثر برای بیماران فیبرومیالژیا بدون عوارض جانبی قابل توجه است.

نتیجه‌گیری: در حال حاضر اوزون‌تراپی درمانی به نظر می‌رسد که همچنین به دلیل اینکه بدون هیچ گونه عارضه جانبی، می‌توان آن را برای بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا که نتایج کافی از سایر درمان‌های موجود کسب نمی‌کنند پیشنهاد کرد و می‌توان آن را به‌عنوان درمان مکمل/تلفیقی در نظر گرفت.

خلاصه مقاله کاربرد اوزون درمانی در درمان بیماران مبتلا به فیبرومیالژیا :

استفاده از پلاسمای اتمسفری سرد در مطالعات بالینی عمدتاً به درمان زخم‌های مزمن محدود می‌شود، اما کاربرد آن در طیف وسیعی از زمینه‌های پزشکی اکنون هدف بسیاری از تحلیل‌ها است. بنابراین این احتمال وجود دارد که طیف کاربرد آن در آینده گسترش یابد. پلاسمای اتمسفری سرد نشان داده است که بار میکروبی را بدون هیچ گونه اثر منفی قابل توجهی بر بافت های سالم کاهش می دهد و این باید کاربرد احتمالی آن را در هر محل عفونت میکروبی افزایش دهد.

همچنین نشان داده شده است که دارای اثرات ضد توموری است. علاوه بر این، روی سلول‌های بنیادی و سایر سلول‌های کشت‌شده به صورت تکثیری عمل می‌کند و سطوح بسیار افزایش یافته نیتریک اکسید تأثیر بسیار مهمی بر این تکثیر دارد. استفاده از پلاسمای اتمسفر سرد نیز ممکن است اثر مفیدی بر ایمونوتراپی در بیماران سرطانی داشته باشد.

در نهایت، این امکان وجود دارد که استفاده از دستگاه‌های پلاسما محدود به ساختارهای سطحی نباشد، زیرا تلاش‌های فعلی برای توسعه دستگاه‌های میکروپلاسمایی مینیاتوری به اندازه کافی می‌تواند به کاربرد آن در ساختارهای زیر جلدی و داخلی منجر شود. این مطالعه ادبیات موجود در مورد مکانیسم‌های عمل پلاسمای سرد و تجزیه و تحلیل استفاده فعلی آن را در داخل بدن و در شرایط آزمایشگاهی، عمدتاً در زمینه‌های پزشکی رژنراتیو و دندانپزشکی و انکولوژی، خلاصه می‌کند.